ابراهیم ادهم گفت : روزی غلامی خریدم . گفتم : چه نامی؟
گفت : تا چه خوانی
گفتم : چه خوری؟
گفت : تا چه دهی
گفتم : چه پوشی
گفت : تا چه پوشانی
گفتم : چه کنی ؟
گفت : تا چه فرمائی
گفتم : چه خواهی؟
گفت : بنده را به خواست چه کار؟
پس با خود گفتم :
ای مسکین تو در همه عمر خدای را اینچنین بنده بوده ای؟ بندگی کردن را ازاین غلام بیاموز . چندانی بگریستم . که از هوش برفتم …..
تذکرة الاولیا
خداوند بی‌نهایت است و لامکان و بی‌زمان، اما به قدر فهم تو کوچک می‌شود و به قدر نیاز تو فرود می‌آید و به قدر آرزوی تو گسترده می‌شود و به قدر ایمان تو کارگشا می‌شود و به قدر نخ پیرزنان دوزنده باریک می‌شود.
یتیمان را پدر می‌شود و مادر… بی برادران را برادر می‌شود، همسر می‌شود بی‌همسر‌ماندگان را، طفل می‌شود عقیمان را، امید می‌شود نا‌امیدان را، راه می‌شود گمگشتگان را، نور می‌شود در تاریکی‌ماندگان را، شمشیر می‌شود رزمندگان را، عصا می‌شود پیران را، عشق می‌شود محتاجان به عشق را، خداوند همه چیز می‌شود همه کس را… به شرط اعتقاد، به شرط پاکی دل، به شرط طهارت روح، به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.
کشیشی در یک صبح به قصد شکار حرکت کرد بعد از ساعتی، چند کبک با تفنگ خود زد. در راهش به سوی مقصد، با یک خرس خاکستری روبرو شد. کشیش هیجان‌زده از درختی بالا رفت. چشمانش را به سوی آسمان دوخت و گفت: خدایا! آیا تو دانیال را از کمینگاه شیر نجات ندادی؟ همچنین یونس را از شکم نهنگ؟ آه! خدایا استدعا می‌کنم مرا هم نجات بده! ولی خدایا، اگر نمی‌توانی به من کمک کنی! لطفا به آن خرس هم کمک نکن!!
نیایش، گفت و گوی لطیفی است با حضرت دوست و خواندن اوست به زیبا‌ترین و سبزترین واژگان که او دوست دارد.
امّا، خواندن خداوند با کلماتی که او دوست دارد یعنی چه؟
آخرین نظرات