مورخان نوشته‌اند موقعی که معتصم عباسی کار خود را انجام داد و حضرت را مسموم کرد، چند نفر از علما و چند نفر از خواص و چند نفر طبیب را ملازمه خانه‌ی حضرت عسگری علیه‌السّلام کرد. برای این که کار ناشایست او آشکار نشود. همین ترس، دلیل بر شخصیت اجتماعی حضرت عسگری علیه‌السّلام است. چون حضرت شهید شد، در سامره قیامتی بر پاگردید. از خلیفه تا بازاری، همه و همه در تشییع جنازه حاضر شدند. موقع نماز، ابوعیسی قضات و اشراف را جمع کرد و گفت: ببینید که حضرت عسگری علیه‌السّلام به مرگ خدایی از دنیا رفته است، و بدین وسیله قتل را مخفی و شهادت آن بزرگوار را مثل خلافتش سرپوش می‌گذارند. لَعَنَهُمُ اللهُ اَجمَعینَ.
تلخیص از کتاب زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السّلام(تألیف آیت الله مظاهری) صص121،122