مقدمه
انسان همان گونه که به غذا و آب و هوا محتاج است به عبادت و دعا و مناجات با پروردگار
خویش نیز نیازمند است و هیچ عاملی جز دعا و ذکر نمیتواند روح آدمی را آرام کند. دعا، غذای
حقیقی روح و جان آدمی است و هرکسی نا گزیر است تمام نیازهای مادی و معنوی خود را از راه
دعا با پروردگار عالم در میان نهد و از وی کمک بخواهد.
دعا درخواست از خداوند متعال و ایجاد ارتباط با اوست. در دعا انسان با خدا راز و نیاز کرده
و از او در خواست کمک و مساعدت برای کسب فیض و سعادتمندی میکند و تحقیقات جدید علمی
نشان میدهد که میتوان از دعا به عنوان درمان جایگزین به جای مدیتیشن استفاده کرد.
در این مقاله بحث مورد نظر نقش دعا در سازندگی انسان میباشد و اشارهای به آنچه که
معصومین علیهم السلام در قالب دعا به مسلمانان آموخته اند دارد. با در نظر گرفتن نکات ذکر شده
در مقاله حین دعا و توجه و تمرین بر آنها میتوان به رشد و سعادت دنیوی و اخروی دست یافت.
إنشاءالله.
مقاله ی حاضر به روش کتابخانه ای و اسنادی انجام گرفته است و محقق با مراجعه به کتب
مختلف به آن پرداخته است.

صفحات: 1· 2