کشیشی در یک صبح به قصد شکار حرکت کرد بعد از ساعتی، چند کبک با تفنگ خود زد. در راهش به سوی مقصد، با یک خرس خاکستری روبرو شد. کشیش هیجانزده از درختی بالا رفت. چشمانش را به سوی آسمان دوخت و گفت: خدایا! آیا تو دانیال را از کمینگاه شیر نجات ندادی؟ همچنین یونس را از شکم نهنگ؟ آه! خدایا استدعا میکنم مرا هم نجات بده! ولی خدایا، اگر نمیتوانی به من کمک کنی! لطفا به آن خرس هم کمک نکن!!
نیایش، گفت و گوی لطیفی است با حضرت دوست و خواندن اوست به زیباترین و سبزترین واژگان که او دوست دارد.
امّا، خواندن خداوند با کلماتی که او دوست دارد یعنی چه؟
هفده ربیع الاول، بهاری ترین فصل اهل زمین است. در نیلوفرانه قدوم ختم رسل، برای روشنی دیدگان جد عزیزش، نور در دیدگان منتظر آینه ها پراکنده اند؛ نور عالم گیر صادق آل احمد را!
آخرین فرستاده الهی «احمد» در تاریخ 17 ربیع الول عام الفیل، دیده به جهان گشود. روزی مبارک که مصادف با قدومش ایوان کسری شکاف برداشت و چند کنگره آن فرو ریخت و آتش آتشکده بزرگ فارس خاموش شد؛ دریاچه ساوه خشک گردید؛ بتهای مکه سرنگون شدند؛ نوری از وجود آن حضرت به سوی آسمان بلند شد که شعاع آن فرسنگها را روشن کرد. آری این نور محمد است که بر جهان تیره و تار آن زمان تابید و تا به امروز آنرا منور نموده است.
او آمد که مرهمی باشد بر دل رنجور مظلومان و مژدهای باشد برای نوید آیندهای متعالی برای انسانیت و پایانی باشد بر ظلمت جاهلیت. پیامبری که بهدرستی او را پیامبر رحمت نامیدهاند و خالق نیز وی را رحمة للعالمین نامید. پیامبری که بزرگترین معجزهاش، مکارم اخلاق و حسن خلق بود و بهوسیله این سلاح قوی، دلهای تمام مؤمنان را از آن خود نمود و برای اولین بار در تاریخ بشر، حکومتی بنا نهاد بر پایه عدالت و مهرگستری. آیین اسلام را سراسر نور بود، از جانب خدا به مؤمنان هدیه کرد.
جمعه ای دیگر…
جمعه ای بود وگذشت و در حصار شایدها باز ماندیم!!
آنقدرها هم که گفتیم وشنیدیم منتظر نبودیم!!
اشتیاق آمدنت را فریاد زدیم ولی در هیاهوی زمان فراموش کردیم انتظار و عاشقی و دلدادگی
چگونه است
نوشتیم و سرودیم و خواندیم شعر هجرانت را ولی زندگیمان بی تو چه راحت گذشت!!
عدهایی گویند او مولود روز دوازدهم ربیع الاول است و عدهایی دیگر معتقدند مولود روز هفدهم ربیع الاول است. اختلاف است فقط در چند روز. و دشمن!!! با حیلهگری و زیرکی موزیانه این اختلاف چند روزه را بهانهی قوم بنیاسرائیلی کرده و تفرقه میافکند تا حدی که اگر میتوانستند میگفتند شما اصلا از ادیان جداگانه هستید!!! و بیشرمانه شیعه و سنی را دشمن هم نامیدند و بر طبل جنگ میان آنها کوبیدند که چه؟ پیامبر هرکدامتان در روز جداگانهایی متولد شده است!!!
و آنگاه که پیر و مرشد ما حضرت خمینی رحمةاللهعلیه این چند روز را روزهای وحدت نامید تمام نقشههایشان را نقش بر آب کرد. هرچه رشته بودند پنبه شد.
و اما دشمن… همچنان بیکار ننشسته و نقشههای پلید طراحی میکند. مشتی حیوانصفت و خون خوار را تربیت کرده و به عنوان مسلمان به جهانیان معرفی میکند، که ببینید این است اسلام!!! اینها مسلمانند!!!
نگاه مهربان پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله به جوانان، همراه با بزرگداشت شخصیت و تکریم احساسات آنان، بسیار ارزشمند است. ایشان به دیگران نیز توصیه فرمودند:«شما را سفارش میکنم که با جوانان به خوبی و نیکی رفتار کنید؛ چون آنان نازکدلترند.»
یکی از مهمترین عوامل سازگاری جوان در خانواده و اجتماع این است که به شخصیتش احترام گذاشته شود و خویشتن را در معرض اهانت و تحقیر نبیند و نسبت به عزت نفس و شخصیت خود احساس ناامنی نکند. جوان به طور معمول، دوسدار کسی است که به او نیکی کرده و دشمن کسی است که در حقش بدی روا داشته است.
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله میفرماید:«دلهای مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بد کنندگان به خویشتن را دشمن دارند.»
آخرین نظرات